Vierde bezoek peuterspeelzaal

8 april 2016, deze keer heb ik het cellofaan in het begin een vorm gelegd, ongefrommeld cellofaan, als golven op de grond.

Er ontstonden weer prachtige beelden, het cellofaan werd een modderpoel,  een zwembad en vallende blaadjes dwarrelden alle kanten op. Het cellofaan laat zich alleen niet goed in banen leiden. De kinderen kunnen het materiaal steeds weer een andere kant op sturen, dus mijn poging om een eindbeeld te maken werden in de war gestuurd. En de enige optie die overbleef was alle cellofaan weer terug in de zak te stoppen, wat ik jammer vind, ik creëer liever een nieuwe beeld.

De leidsters waren verbaasd over de concentratie van de kinderen in het begin. En hun focus op de kleine details.

In gesprek met een collega kunstenaar, Cathelijn van Goor, gaf zij mij een suggestie om een transparante koker, vorm of zak te maken, waar alle papiertjes in het eind in moeten. Eventueel door golfbewegingen terug in de koker doen. Dit biedt tevens de mogelijkheid voor een nieuw begin.